Stichting 'n Tikkie Anders
Stichting 'n Tikkie Anders is opgericht om mensen met een beperking een dagbesteding met een doel te geven. Niet zomaar knutseltjes maken, maar echt midden in de samenleving staan door gasten en klanten een zo goed mogelijke ervaring te geven. Koken, bakken en braden om de gasten blij te maken, klanten advies geven over welke notenmix het lekkerst is: je werk doet ertoe!
Vrijwilligster Diane werkt al ruim drie jaar bij Stichting ’n Tikkie Anders in Sleeuwijk. Ze is begonnen in de lunchroom en later is ze verder gegaan bij De Kadofabriek ’n Tikkie Verderop. De Kadofabriek is een ruim opgezette, sfeervolle winkel vol met overheerlijke delicatessen, leuke en lekkere (zelfgemaakte) producten en gezellige, originele kadootjes.
In de grote keuken achter de winkel werken medewerkers hard aan het bakken van het lekkerste gebak en maaltijden voor de lokale kinderopvang. De huisgemaakte taarten kun je eveneens proeven bij de bijbehorende lunchroom ‘n Tikkie Anders. Ook zijn de taarten te bestellen in de Kadofabriek of online op de website.
Betrokken vrijwilligers zoals Diane worden hier enorm gewaardeerd. Diane moest tot haar spijt een aantal jaren geleden haar baan in de horeca opzeggen. Ze was al geen vreemde met vrijwilligerswerk toen ze werd verwezen naar Lunchroom ‘n Tikkie Anders waar ze begonnen is. Toch trok de ietwat rustigere sfeer bij de Kadofabriek ’n Tikkie Verderop haar meer, zodoende draait Diane daar nu meerdere uren in de week mee.
"Het is een warm nest en de medewerkers met een beperking zijn altijd blij als je binnenkomt.”
Ze beschrijft de sfeer als een “warm nest en de medewerkers met een beperking zijn altijd blij als je binnenkomt.” Op een doordeweekse dag staat Diane onder andere achter de kassa of helpt ze de medewerkers met het uitpakken en sorteren van de producten. Ook spendeert ze veel tijd met haar maatje Emiel, die haar weet te benoemen als een lieve, fijne, ietwat ondeugende collega. Emiel mengt zich in het gesprek; “Diane is ondeugend, als wij zeggen dat ze moet stoppen met haar voeten schuiven over de vloer, gaat ze door om ons te plagen.”
Hoogtepunten van het werken bij de Kadofabriek zijn de medewerkers en het teamverband, laat Diane weten; “Iedereen wordt gelijk behandeld. Verder is het belangrijk dat je van knuffelen houdt, want de medewerkers houden wel van een knuffel geven en je moet tegen een geintje kunnen”, wordt erbij verteld. Samen met haar teamgenoten beleeft Diane veel lol door de dingen niet al te serieus te nemen. Zo trad ze op bij de lokale talentenjacht als ėėn van de Blues Brothers, samen met haar mede-ster, Cristel.
Al met al heeft Diane het gevoel dat ze heel veel kan betekenen bij de Kadofabriek. Ze zegt; “Als er iemand extra nodig is, dan spring ik in de auto, maakt niet uit waarvoor ze me nodig hebben. Voor de medewerkers sta ik altijd klaar!”. Het vrijwilligerswerk geeft haar misschien nog wel meer voldoening dan een betaalde baan.
Nienke, de manager van Diane zit even verderop aan tafel en vult hier ten slotte op aan; “Diane is een aanvulling op ons team, ze is energiek en staat altijd klaar voor ons team. Alle vrijwilligers worden hier als “gelijkwaardig” behandeld, samen met hen kunnen wij de medewerkers de liefde en de aandacht geven die ze verdienen!”
Stichting ’n Tikkie Anders is altijd op zoek naar helpende handen. Lijkt het jou ook leuk om dit mooie team te helpen, neem dan een kijkje op www.altenavoorelkaar.nl of www.ntikkieanders.nl
Emmy over ANWB Automaatje
"Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft" Emmy Kempers83 jaar, al zou je het niet zeggen. Ze was actief in vrijwilligerswerk en met name bij het opzetten van de Wereldwinkel eind zeventiger jaren. Ze straalt nog steeds een aanstekelijk enthousiasme uit. “Alhoewel ik een rijbewijs heb, reed mijn man meestal. Na zijn overlijden, wilde ik vooral zelfstandig blijven en ging weer zelf achter het stuur. Maar het voelde niet goed. Ik ging het autorijden steeds meer als een last, in plaats van een lust ervaren en ik vroeg me af, waarom ik mezelf dat aandeed. Vanaf toen koos ik voor het openbaar vervoer”.Dat werkte prima voor Emmy, totdat het coronavirus zijn intrede deed. Door de lockdown ging het ritme er een beetje uit. “De man van een vriendin wees me op het bestaan van AutoMaatje. Hij rijdt zelf als vrijwilliger. Ik schreef me in en een van mijn eerste ritten was naar een begrafenis in Almelo. Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft. Ik had een fijn gesprek tijdens de rit. De chauffeur had een boek meegenomen om de tijd te doden en vond het geen probleem om op me te wachten. Fijn om ook op de terugweg mijn gevoelens te kunnen delen ”. Sinds die tijd is AutoMaatje een goede vriend van Emmy geworden. Ze heeft een uitgebreide familie en vriendenkring, waar ze regelmatig naartoe reist. Vaak rijdt dezelfde chauffeur haar en dat voelt vertrouwd. “Het geeft rust als je in de auto zit met iemand die je kent. Soms praten we en soms luisteren we naar muziek”. Het bijzondere van AutoMaatje is, dat er altijd voor maatwerk gezorgd wordt. Als je hulp nodig hebt, wordt een helpende hand normaal gevonden, maar ik blijf het heel bijzonder vinden!”. “AutoMaatje lijkt gewoon, maar is bijzonder” Emmy vindt het jammer, dat je altijd 2 dagen van tevoren een rit moet aanvragen. “Jammer dat ik niet spontaan kan besluiten om ergens heen te gaan. Alles moet gepland zijn. Maar ik begrijp, dat het nodig is!”.Ondanks haar 83 jaar, staat Emmy nog volop in het leven. “Mijn grote familie ervaar ik als een geluk, maar daarnaast is het voor mij belangrijk om actief en creatief te blijven. Als je op mensen afstapt, kunnen er leuke dingen ontstaan. Zo eten wij, op initiatief van iemand in de buurt, een keer per maand samen met 6 alleenstaande buurtgenoten. Ook hier heeft corona roet in het eten gegooid, maar we pakken het weer op!”.
Lees het verhaal